Diem is een schuw mannetje

DIEM

(1 december 2011 – 14 april 2025)

Diem kwam uit Leiden. Daar liep hij al een tijd rond bij de vindplaats. Uiteindelijk is hij met een vangkooi gevangen en naar het asiel in Leiden gebracht. Dat was in december 2023. Hoewel de verzorgers daar heel lief voor hem waren, bleef Diem schuw. Het lukte niet hem te socialiseren. Daarom is hij via een uitwisseling in mei 2024 bij Stichting Zwerfdier gekomen. Hier ging Diem meteen in het mooie adoptieverblijf wonen.

In Leiden verstopte Diem zich vaak in holletjes van krabpalen. Zodra hij bij Zwerfdier de tuin in mocht, ging hij op zoek naar fijne verstopplekjes. Korte tijd was een paal die in de bosjes stond zijn favoriete schuilplaats. Maar op een gegeven moment ontdekte hij de catwalk en dat vond hij een ideale plek. Meestal zat hij eronder, maar later ook vaak erop of ervoor. Hier was Diem goed zichtbaar. Nu konden de mensen aan zijn socialisatie werken.

In de maanden die volgden zagen we Diem veranderen. Hij werd socialer, kwam ook in de kamers als er mensen waren en werd minder schuw. Hij ging goed om met de andere bewoners en had regelmatig ‘sjans’ van poes Joy. Aaien was nog een stap te ver, maar hij bleef rustig liggen als je hem toesprak. Dol was hij op de stukjes kipfilet die hij vaak kreeg en ook de kippenbouillon werd altijd met smaak verorberd.

De laatste tijd zagen wij dat Diem magerder werd. Wij dachten dat dit werd veroorzaakt door een slecht gebit. Daarom stond er voor dinsdagmorgen een afspraak voor gebitssanering gepland. Maar op deze maandagmorgen was het opeens foute boel. Diem liep te zwalken en was er beroerd aan toe. Hij is met spoed naar de dierenarts gebracht. Onderzoek wees uit dat zijn nieren faalden. Hem laten inslapen was daarom de enige optie.

Ach Diem, wat zijn wij verdrietig en wat gaan wij je missen. Het is voor ons een troost om te weten dat je het zo fijn hebt gehad bij Zwerfdier. Maar het had veel langer moeten duren.
We hebben genoten van jouw aanwezigheid.

Dag lieve Diem, rust zacht.

Namens het Adoptieteam,

Miek

14 april 2025

Ik kom uit Leiden. Daar liep ik al een tijd rond bij de vindplaats. De mensen probeerden mij te vangen, maar dat was niet zo gemakkelijk want ik vind alle mensen eng en kwam dan ook niet naar ze toe. Uiteindelijk is het gelukt met een vangkooi waar ik toch in ben gelopen. Daarna ben ik naar het asiel in Leiden gebracht. Dat was in december 2023. De verzorgers waren daar heel lief voor mij, maar zoals ik al zei, ik ben erg schuw en het lukte dan ook niet om mij te socialiseren.

En nu woon ik dus bij Stichting Zwerfdier in Alkmaar. Ik mocht hier komen via een uitwisseling. Er is hier een hele grote tuin en de verzorgers hebben hoop dat ik mij op mijn gemak ga voelen omdat ik hier lekker naar buiten kan en mij in de bosjes kan verstoppen. Ik ben ook dol op hoge klimmeubels en krabpalen met holletjes. Ik heb al gezien dat die hier ook zijn, dat geeft mij hoop. Er zijn hier veel andere bewoners en met soortgenoten kan ik goed overweg. Dus misschien ga ik het hier wel fijn vinden.