Aragon heet nu " Spitak" , "Witte" in het Armeens, maar omdat hij mijn witte prinsje is, noem ik hem dus "Prinsje". Dit weet hij heel goed en als ik hem roep, dan komt hij gelijk. Altijd!
Soms geeft hij antwoord en hij geeft springend kopjes.
We knipogen naar elkaar en hij zoekt oogcontact en als ik dan terug kijk, dan mauwt hij . Als ik weg ga, dan zwaait hij me uit en als ik thuis kom, dan wacht hij me op de trap op. "sochtend word ik wakker gekust door mijn Prinsje en haalt hij het dekbed met zijn pootje van mijn gezicht om me kopjes te geven. Eerst dacht ik dat hij dat deed omdat hij wil eten, maar dat is niet zo.
Hij was heel snel gewend en het is alsof hij er altijd al was. Hij probeert altijd dicht bij me in de buurt te zitten of liggen.
Hij houdt echt van gezelligheid en als ik zijn borstel laat zien, dan komt hij al spinnend naar me toe en gaat al liggen.
En ja, hij heeft 1 heel groot minpunt; die eeuwige vraatzucht! Zijn natvoer krijgt hij op een speciaal siliconen matje en zijn brokjes moet hij zelf met zijn pootjes uit een pot vissen. Als ik dit niet doe, dan schrokt hij zijn eten naar binnen, ook de brokjes, zonder te kauwen. Met deze methodes eet hij langzamer en dit gaat goed. Nogmaals dank voor de goede zorgen en ik ben erg gelukkig met mijn lieve vriendje.