Lilo is 11 jaar oud en woont nu ongeveer 4 maanden bij mij. Eerlijk is eerlijk, ik twijfelde ook om een wat oudere kat in huis te nemen en al helemaal eentje die uit huis was geplaatst i.v.m zindelijkheidsprobleem. Maar kijk dat koppie, die gun je toch een heerlijk huisje, waar ze oud kan worden.
Ik heb echt geen dag spijt. Als je van katten houd en de plek, tijd en ruimte hebt, kies dan een kat/poes die wat ouder is. Die kittens vinden wel een huisje. En waarom nummer 1 is met hoe dankbaar ze zijn. Lilo was vanaf moment 1 mijn kleine schaduw, overal moest ze met me mee (het liefst ook naar de wc) en elke aai begon ze onwijs te knorren. Tuurlijk is het iets normaler geworden en licht ze nu soms wat verder weg (wel altijd in dezelfde kamer als ik). Maar oh wat is ze blij als ik weer thuis kom.
En nu, waarom ik nog blijer ben dat ik een oudje heb ;). Een paar mensen om me heen hebben inmiddels kittens en oh wat zijn ze schattig maar oh wat zijn het draakjes. In de planten, gordijnen, aan het behang en in alle hoeken en gaten waarvan je niet wist dat je ze had in huis. Vaak wel snel zindelijk, maar dat haalt niet weg dat ze er een zooitje van maken met grind, voer en speeltjes. Heel schattig, maar het is wel een taakje.
Lilo daar in tegen was vanaf dag 1 eigenlijk al best wel makkelijk. Ze had zindelijkheidsproblemen voordat ze hier kwam, nu niet meer (soms een drolletje op de verkeerde plek, maar dat is zo weg). Ze heeft nog niks stuk gemaakt, of gekrabd (ze heeft een krabpaal), ze springt niet op tafel of op het aanrecht en m’n planten laat ze met rust. Ze is heel lief en rustig, maar is zeker ook nog wel speels. Gasten vind ze soms in het begin een beetje eng, maar na een tijdje komt ze er meestal wel bij.
Ik ben zo blij dat ik dankzij Stichting Zwerfdier Lilo heb kunnen vinden, we zijn zo gelukkig samen :). Bedankt.