Hoe gaat het met Saartje, voorheen Ziva.
Saartje kwam twee maanden geleden als extreem angstig poesje bij me. Ze kreeg een eigen kamer met verstopplekjes, mandjes, catering en sanitair. Vandaaruit kon ze tot rust komen en haar omgeving verkennen. Ze moest wennen aan een huishouden: wasmachine, stofzuiger, allemaal nieuwe geluiden voor haar.
In langzaam tempo breidde ik haar wereld uit: de deur ging open, haar voer werd steeds een stukje verder op de gang gezet. 's Nachts was ze moediger en verkende ook de benedenverdieping. Na ruim een maand besloot Saartje net als mijn andere kat in de keuken te eten en gebruik te maken van de kattenbak van Nova.
Ik word steeds minder eng voor haar, mits ik rustig zit en haar niet aanraak. Dan durft ze zelfs te spelen. Ze hengelt naar contact met Nova maar is daar nog niet erg handig in. Gelukkig is Nova erg vergevingsgezind en sociaal. Naar buiten kan ze nog niet. Eerst meer op haar gemak zijn in huis en met mij.
Saartje weet het nog niet, maar ze gaat hier heel gelukkig worden. Een schootkat wordt het waarschijnlijk nooit, maar dat hoeft niet. Ook een gefrustreerd beestje heeft recht op een leuk leven.