Toen ik de foto van Aristeia (die bij ons Molly heet) zag, was ik op slag verliefd; wat een lief en mooi koppie! En ze is even lief als haar koppie, dus wat zijn we blij met haar!
De eerste dag bij ons bleef ze in de keuken, ze was te bang om die te verlaten. Maar de volgende dag werd ook de kamer verkend en ging ze zelfs al even op schoot liggen bij mijn man! Elke dag durfde ze meer en zocht ze ons ook wat meer op. En ze bleek erg speels te zijn!
Molly is dol op spelen, eten, slapen en naar buiten kijken. Ze communiceert met kirrende geluidjes en met snuiven. Ze geeft zo aan waar ze is, of ze wil spelen en waarmee ze wil spelen. Gekochte speeltjes zijn meestal alleen leuk om te negeren, maar papieren zakken en proppen zijn echt geweldig! Ze apporteert de proppen zelfs (als ze daar zin in heeft natuurlijk, want het is en blijft een kat). Onze kamer lijkt nu wel een beetje op een oud-papierbak.
Het "straatgedrag" raakt steeds meer op de achtergrond. In het begin roofde ze voedsel van het aanrecht en probeerde ze ook van de eettafel te stelen, maar nu ze door heeft dat ze hier altijd op tijd eten krijgt, is dat voorbij. Ook schrokt ze haar eigen eten veel minder snel naar binnen.
Molly is nog niet naar buiten geweest (we gaan het in de lente proberen), maar ze heeft er ook nog niet echt behoefte aan. Naar buiten kijken is erg leuk, maar de deur naar buiten is eng. Vreemde mannenstemmen zijn ook eng, gelukkig niet die van mijn man en zoon (en die heeft juist een erg harde stem!). Geluiden van de afzuigkap, de wasmachine en de stofzuiger vindt ze gek genoeg dan weer helemaal niet bedreigend, ze zoekt ze juist op!
Ik kan nog uren over haar praten, maar dat zal ik jullie besparen. We zijn dol op haar en ik hoop dat ze nog heel lang bij ons zal zijn!