Pepper (voorheen Matcha)

In het begin kwam er veel onrust en stress vrij bij Pepper, de eerste avond klom ze in het rolgordijn in de keuken en ze is een paar dagen heel erg aan het zoeken geweest naar manieren om buiten te komen – onder andere via de open haard. Ook was ze veel op zoek naar eten: de eerste nacht vond ze dat ze te weinig natvoer had gekregen en sloopte ze dus de vuilnisbak open om de verpakking eruit te vissen. Dat heeft ze nog twee keer gedaan, maar inmiddels is de fixatie op eten gelukkig minder. De nieuwe katproof vuilnisbak helpt daarbij natuurlijk ook.

In week 2 lukte het haar om te ontsnappen toen de tussendeur niet goed in het slot viel en ze langs me heen naar buiten schoot toen ik een pakketje aannam. Dat was even stressen, maar na tien minuten vruchteloos achter haar aanjagen liep ze vrolijk uit eigen beweging achter me aan terug naar binnen. Toen ze eenmaal van de vrijheid geproefd had, ging ze weer harder op zoek naar manieren om buiten te komen. Na vijf weken lukte het echt niet meer om haar binnen te houden. Dus hebben we haar onder toezicht naar buiten gelaten. Ze rende meteen de hele straat een paar keer op en neer en klom toen een boompje in. Even later zat ze op het dak van een schuurtje.

De eerste paar keren zonder ons naar buiten waren best even spannend, want zou ze wel terugkomen? Maar gelukkig weet ze de weg naar huis prima te vinden! Sinds ze een kattenluik heeft, mag ze overdag zelf bepalen wanneer ze naar buiten gaat. Ook dat gaat prima. Ze is nu het mooier weer wordt veel weg, maar komt ook graag weer naar binnen. Ze kan lang buiten zijn, maar dan zie ik haar toch regelmatig langslopen, dus echt ver weg gaat ze niet. En als ik haar toch kwijt ben, kijk ik eerst naar boven, want grote kans dat ze weer op een schuurdak zit. Ook gaat ze weleens bij buren op huisbezoek, en niet elke buurkat is daar even blij mee.

We hebben best veel katten in de buurt, en dat was dus ook wel even spannend want Pepper staat erom bekend dat ze andere katten echt helemaal niet leuk vindt en er veel stress van krijgt. In het begin hoorden we haar vaak krijsen en huilen tegen andere katten en hebben we een paar keer in moeten grijpen voordat er echt gevochten werd, maar inmiddels lijkt ze haar plek tussen de katten gevonden te hebben en heeft ze haar eigen territorium veroverd. Een buurvrouw zei laatst zelfs dat Pepper en haar kat ‘het samen wel konden vinden’.

Pepper houdt ontzettend van rennen. Binnen rent ze vooral achter speeltjes, brokjes en snoepjes aan die wij voor haar door de kamer gooien. We spelen sowieso vaak met haar, ook met hengeltjes die ze dan door het hele huis achtervolgt. Als ze even geen zin heeft om te rennen, springen en klimmen, gaat ze in hinderlaag liggen achter de deurpost en springt tevoorschijn als het muisje langs vliegt. Gevangen speelmuisjes worden het hele huis doorgemept en ze pakt ze soms ook in haar bekje om ze naar een andere plek te brengen.

Verder is Pepper veel meer ontspannen dan toen ze nog bij Zwerfdier woonde. Dat onrustige heen en weer lopen doet ze bijna niet meer, en het miauwen is ook veel minder. In het begin wilde ze nog weleens happen of meppen als we haar aaiden op een moment dat ze dat niet aan zag komen, maar tegenwoordig kunnen we haar soms zelfs zachtjes over haar buik aaien. En als ze mept of hapt, is dat nooit echt hard. Als je de door haar aangegeven grens dan respecteert, is het al snel daarna weer alsof er niets gebeurd is en laat ze zich weer heerlijk aanhalen. Kopjes geven en spinnen kan ze ook als de beste!

Kortom, we zijn blij met haar en volgens mij heeft Pepper het ook wel naar haar zin bij ons.