Bo(voorheen Harold) en Milo(voorheen Hector)

Ik lach me rot om die beestjes. Ze rennen het hele huis door. Het is zo grappig om te zien hoe je in korte tijd al gewoontes met ze opbouwt. Ook hebben ze allebei al vaste lig- en slaapplekjes. Niet bij elkaar maar als ze behoefte hebben aan elkaars gezelschap, zoeken ze die zeker op.

Elkaar opwachten om het hoekje van de muur of achter de deur is zo leuk. En dan ineens tevoorschijn komen. De ander schrikt zich rot en samen rennen ze het hele huis weer door. Ook elkaar roepen als je even niet weet waar de ander is, is soms bijna aandoenlijk.

Omdat ze toch met z’n tweeën zijn en het voelt als een tweeling, koop ik voor allebei dezelfde speeltjes. Zo kunnen ze met hetzelfde spelen en hoeven ze het niet af te pakken (hoewel dat alsnog gebeurt). Ze spelen schattig met de muisjes. Die vind ik overal terug in huis. Binnenkort heb ik beugels en netten in de achtertuin zodat hun wereld iets vergroot wordt naar de achtertuin en de overkapping. Waar ze ook heerlijk kunnen verblijven.

Al met al gaat het erg goed en ben ik dol op deze nieuwe huisgenoten.